مرکز پزشکی، آموزشی و درمانی ١٥ خرداد

 

به گزارش روابط عمومی بیمارستان پانزده خرداد ژورنال کلاب تحت عنوان:

Accuracy of Mandible-First versus Maxilla-First
Approach and of Thick versus Thin Splints for Skeletal Position after Two-Jaw Orthognathic Surgery

 

 ساعت 7:15 صبح روز شنبه چهارم تیر ماه 1401 توسط جناب آقای دکتر رضازاده و با هدایت استاد گرامی جناب آقای دکتر موسوی زاده در سالن آمفی تئاتر مرکز ارائه شد.

خلاصه ای از ژورنال کلاب :

مقدمه: هدف از این مطالعه تحقیق در مورد دقت جراحی ارتوگناتیک BMX، با در نظر گرفتن توالــی آن بصــورت ( ابتدا - ماگزیلا یا ابتدا - مندیل) و نیز مقایسه ضخامت اسپلنت اینترمدیت می باشد.

متد: یک مطالعه کوهورت گذشته نگر که پیامد پس از عمل را براساس برنامه ریزی مجازی Virtual  در 57 بیمار نیازمند استئوتومی BMXبصورت سکانس و توالی متفاوت جراحی بررسی می کند:

ابتدا - ماگزیلا ( 31 مورد) و ابتدا - مندیبل ( 26 مورد ). اثر ضخامت اسپلنت ( ضخیم =22 و نازک =35) نیز بررسی شد. تصاویر توموگرافی کامپیوتری CBCTکرانیوفاشیال یک هفته پس از عمل بیماران بر روی تصاویر شبیه سازی شده قبل از عمل آنها سوپرایمپوز ( انطباق ) داده شد و دیس کرپنسی سه بعدی لندمارک های سفالومتریک ارزیابی شدند.

نتایج: ترتیب و توالی اپروچ های جراحی از نظر دقت کلی ( Overall  accuracy )هیچ فرقی نداشتند ( دیس کرپنسی تصاویر یک هفته پس از عمل با تصاویر شبیه سازی شده قبل از عمل). در روش Maxilla – First: 1.69±53%  در مقایسه با روش Mandible-first: 1.44±52%. در مقایسه جزئیات روش جراحی ابتدا مندیبل منجر به دقت بالائی در ابعاد ورتیکال ( Vertical dimention)   گردید.اسپلنت های بینابینی ضخیم کنترل بهتری ( با خطای کمتر) از اینسزورهای فوقانی سنترال و در وضعیت ساژیتال فراهم کردند. ( ضخیم =1.38±1.17minو نازک =2.13±1.38)،  اما به هر حال دقت کلی تحت تاثیر ضخامت اسپیلنت نبود. وضعیت هائی که انتخاب سکانس و توالی جراحی را تحت تاثیر قرار می دهند شامل: مال اکلوژن کلاس IIIبا  down – grafting , Vertical excess  ماگزیلا و چرخش در خلاف عقربه های ساعت کمپلکس ماگزیلا مندیبولار و میزان باز شدن شبیه سازی شده مندیبل برای آماده سازی اسپلنت برای Opening clearance  بودند.

نتیجه گیری: علیرغم اینکه هر دو روش به سادگی انجام شدند، روش ابتدا - مندیبل در ابعادورتیکال بسیار دقیق تر بود. اسپلنت بینابینی ضخیم به نظر می رسید که کنترل بهتری برای دندانهـــای اینسزور  ( Incisors)یا پیشین مرکزی و فوقانی در وضعیت ساژیتال داشتند ولی به هر حال با انتخاب مناسب اسپیلنت برای نگهداری interimوضعیت کندیل،  ضخامت اسپیلنت تاثیری در دقت کلی نداشت.

 در این کنفرانس همه اعضای هیات علمی و دستیاران جراحی پلاستیک و ترمیمی و دست مرکز شرکت داشتند.